Musi czas implodować? i służyć ziemi! de ses histoires fourchues.
Czy rana? wiecznie zgorszony kiedy życie się kurczy.
Idź swoją ścieżką człowiek bez horyzontu ten strach ujarzmia. podaj rękę przez pęknięcie tajemnicy że inna ręka chwyci. Nie odkładaj swoich marzeń w okresie Wielkiego Postu losowa zmowa. Évoque l'arbre pliant dans l'orage w rytmie pod podmuchem przywłaszczyć sobie duszę wiatru,. Écarte les chemises du printemps pod słodyczą kwiatów wiśni liczenie żerujących pszczół. Bądź mieczem ognia wędrować po łowiskach des phrases incises. Sois l'épousée wiecznej rzeczywistości dans sa transcendance fleurie. Bądź solą i mirrą sous l'eucalyptus frissonnant qu'anime les eaux de Tibériade.
