Łzy w domu
 smutek przekręca klucz
 drzwi skrzypią
 ściany znoszą wilgoć
 jej piękne jasne oczy migoczą .

 I jeszcze
 bez śladu popiołu
 życie jest wciąż gorące
 wśród chmur
 że księżyc ogarnia .

 Futro zakrywa strach
 jej nagich piersi
 karmienie jego duszy
 nieśmiałe ognie mowy
 zostań lotem nietoperzy .

 wziąć urlop
 przeciwieństwo dnia
 kiedy dzieci śpią
 kiedy wznoszą się zimne westchnienia
 jak mgła na dnie doliny .

 Twardy jak kamień
 niekochany pobożny kwiat
 stała się cofniętą świecą ,
 pomarszczony arkusz papieru
 pod gęsim krokiem wzniesienia się żółci .

 Do podwójnego przesłania snu
 nasze ramiona obejmują czułość
 w czasie ugaszonego pożaru
 spacer jest pospieszny
 sous la chiffonnade constellée .

 A l'excès de vigueur
 succède l'atonie
 hors la grotte de l'esprit
 l'obscur pressentiment
 devient feuille morte .

 Ni forme ni visage
 en cet ensemencement
 la femme et l'homme convertis
 passent de porche en porche
 signer la page d'un courant d'air .

 Pousser la porte
 amener le grand filet de l'imposture
 sous la risée d'un sommeil alangui
 passer le pont du Nord
 craindre que la marée nous prenne .

 Nous les sages radoteurs
 les pesées de fruits mûrs
 sur les pavés sonnants
 cinglent nos souvenirs
 sans comprendre , à point nommé .

 Une lueur en carré
 souffle la bougie du jour finissant
 fleurs et pleurs saisissent l'instant
 la mer décampe
 je demeure .



 294