Zatrzymany na poboczu przez ciężar zdeponowanej torby Zrobiłem dziurę w brzuchu i piasek wytrysnął, pełne uszkodzonych samogłosek i spółgłosek. Jak wysięk mineralny lejka miejsc do krzywizny duszy słowa przyklejone do włosów rannego zwierzęcia, które zostało mi powierzone. Cisza zawołała lot ducha i otwarta dłoń zaoferowała zniknięcie linie i okrągłość Jeden do dwóch mała dziewczynka przemieniła się w skakanie. Nic na końcu koronkowe spojrzenie za rzęsy skierował zagubionego piechura ku Composteli swojej wędrówki jedyny bankiet dnia. Punkt D'algarade odpoczywające konie stukały w podkowy pod regulowanym zębem topoli żywopłotu wstrząśnięty siłą trzeszczy przez weryfikatorów absolutu. 764
